Het Heraion was een groot heiligdom voor de godin Hera, op Samos. Het bevindt zich 6 km ten zuidwesten van de oude stad Samos (het huidige Pythagoreion). 

Het ligt in het lage, moerassige bekken van de rivier de Imbrasos, vlak bij de plek waar deze in zee uitmondt. Naast een zuil is een ook een beeldengroep kenmerkend voor dit heiligdom.

Beeldengroep

De beeldengroep van de Sami-beeldhouwer Geneleos werd pas in 1912 ontdekt in het Hera-heiligdom als onderdeel van opgravingen door Duitse musea. 

De beeldengroep, uit 570-560 v.Chr., werd door Cheramyes, een Ionische aristocraat, aan Hera aangeboden voor haar tempel op Samos.

Kunstmarmer

Een gegraveerde inscriptie op haar sluier beschrijft het beeld als een offer aan de godin. Wat je nu ziet zijn afgietsels van kunstmarmer. 

De originele beelden bevinden zich in het museum in Vathí. Een beeld bevindt zich in een museum in Berlijn.

Gezin

Dit votief (een geschenk om een gelofte in te lossen) is van bijzonder belang omdat deze de leden van een gezin voorstelt, bestaande uit vader, moeder, drie dochters en een jonge zoon.

(boek "Ancient Greek Art and its Radiation" van Manolis Voutiras & Alexandras Goulaki-Voutiras)

Met andere votieven stond deze groep aan de noordkant van de heilige weg die naar de Tempel van Hera leidde. 

Rijke heer

De beelden zijn op een lange, smalle sokkel geplaatst; aan beide uiteinden staan de vader en de moeder. 

De vader aan de rechterkant (naar de kijker toe), dik en imposant, zoal het een rijke heer betaamt, draagt een lange tuniek en gewaad.

Vogel

Hij ligt op een bed en heft zijn lichaam op door met zijn linker elleboog op het kussen te leunen. Vanwege de gerafelde uiteinden kan dat waarschijnlijk worden geïnterpreteerd als een wijnzak. In zijn hand houdt hij een vogel vast. De houding is typerend voor een man uit de hogere klasse die een banket bijwoont.

Troon

De moeder en vrouw des huizes zit majestueus op haar luxueuze zetel (een troon) met een voetenbankje onder haar voeten. Ze is gekleed in een chiton en een zware, dubbellaagse mantel. Tussen de ouders staan de kinderen: drie dochters en een zoon.

Vier van de zes totaalfiguren (de vader, de moeder en twee van de dochters, van wie er één zich nu in Berlijn bevindt) zijn relatief goed bewaard gebleven: alleen hun hoofd ontbreekt, en in het geval van de moeder het bovenlichaam.

Namen

Van de derde dochter zijn er slechts enkele fragmenten. Van de jonge zoon (die jonger is afgebeeld) slechts een fragment van de sokkel met de tenen van de linkervoet.

De namen van de afgebeelde personen zijn in hun kleding gegraveerd; die van de moeder (die Philia heette) en van twee van de drie dochters die Philippi en Ornithi heetten.

Philippi

Philippi is gekleed in een lange chiton met riem die nauw aansluit op het lichaam, waardoor individuele lichaamsvormen mogelijk doorschijnen. Haar linkervoet stapt iets naar voren, en haar rechter pakt het gewaad vast en trekt het gracieus in een uitstulping opzij.

In de vouw naast de uitstulping wordt ze door een inscriptie ΦΙΛΙΠΠΗ (Philippe) genoemd. Op de achterkant van de figuur is de rijkdom van het parelhaar, verdeeld in 27 gekrulde lokken, indrukwekkend.

Ornithe

De meisjesfiguur naast haar, die de naam ΟΡΝΙΘΗ (Ornithe) draagt, komt qua structuur, houding en gebaar overeen met haar zus en verschilt alleen in haar iets kleinere lichaamsgrootte en slankere proporties.

In tegenstelling tot Philippe valt het haar van Ornithe in vier strengen parelhaar over de buitenkant van de borsten, waardoor de over de rug verspreide haarmassa wordt verminderd.

Handtekening

De kunstenaar liet zijn handtekening achter op de zoom van de jas van de moeder: ΗΜΑΣ ΕΠΟΙΗΣΕ ΓΕΝΕΛΕΩΣ  (Geneleos heeft ons gemaakt).